قصه های خوب، برای بچه های خوب

بسم الله الرحمن الرحیم

یکی از نکات مهم در تربیت دینی فرزندان، آشنایی آن ها با مفاهیم دینی است.

روانشناس ها خیلی به داستان گفتن برای بچه ها تاکید می کنند. داستان گفتن خیلی تاثیرات جالبی روی بچه ها داره. حتی میگن وقتی بچه یه اخلاقی داره که هیچ طوری نمیتونید درستش کنید با قصه گفتن می تونید اون رفتار بچه رو اصلاح کنید.

وقتی سلاح به این خوبی در اختیار داریم چرا ازش استفاده نکنیم. مخصوصا که کمتر بچه ای پیدا میشه که از قصه شنیدن خوشش نیاد. از قصه ها در مواقع مختلف میشه استفاده کنیم: موقع خواب، موقعی که بچه ها خیلی شلوغ می کنن و به هیچ صراطی مستقیم نیستن یا حتی وقتی تلویزیون برنامه ای داره که شما صلاح نمیدونید فرزندتون اون برنامه رو ببینه.

الحمدلله کتاب داستان های مذهبی خوبی تو بازار هست (برعکس برنامه های تلویزیون که اصلا مناسب بچه های ما نیست) حتی اگه دسترسی به اون کتاب ها هم نداشته باشیم، میتونیم هر روز یکی از وقایع تاریخی و مذهبی از زندگی ائمه علیهم السلام رو برای بچه ها تعریف کنیم و یه ویژگی مثبت اخلاقی رو در قالب اون داستان بهشون یاد بدیم.

تا بچه ها کوچیک هستن و ظرفیت پذیرش حقایق رو دارن سعی کنیم خوب براشون برنامه ریزی کنیم و از ریشه محکم بارشون بیاریم تا ان شاالله وقتی بزرگتر شدن تو هر محیطی که قرار گرفتن خیالمون ازشون راحت باشه.

تربیت غربی

بسم الله الرحمن الرحیم

تو اقواممون خونواده ای هستن که وضعیت حجابشون اصلا مناسب نیست. این خونواده یه دختر 5 ساله دارن که یه مدت از مادرش خواهش می کرد که اجازه بده روسری و چادر سرش بپوشه. اما مادرش دائم مسخره ش می کرد و می گفت لازم نکرده. طبیعتا بعد از یه مدت این علاقه تو بچه کاملا فروکش کرد و تبدیل شد به علاقه به عدم پوشش و پوشیدن لباس های نامناسب!

اگه از همین بچگی بچه هامون رو با این سبک های غربی (که هیچ ربطی به فرهنگ ایرانی اسلامی ما نداره) تربیت کنیم، هیچ تضمینی وجود نداره که چند سالِ دیگه بتونیم اون رو مهار کنیم. اگه از حالا به بهانه ی اینکه نمیخوام بچه رو محدودش کنم ذائقه ی بچه رو به فرهنگ مبتذل غرب عادت بدیم، در سال های آینده نباید انتظار داشته باشیم که دختر یا پسرمون رفتارهای نرمال و متعادل  طبق فرهنگ جامعه انجام بده.

امام امیرمؤمنان على علیه السلام: جز این نیست که دل نوجوان همچون زمین میان تُهى است؛ هر چه در آن افشانده شود، همان را مى پذیرد¹.

سعی کنیم طوری رفتار نکنیم که بعدها پشیمان و ناراحت بشیم. اگر از حالا بچه ها رو به فرهنگ بی بند و بار و بی اعتقاد غربی عادت بدیم، بعدا بچه هامون هیچ پشتوانه اعتقادی نخواند داشت و این مصیبت بزرگی است.

منبع:

1.نهج البلاغه، نامه 31:  إِنَّما قَلْبُ الْحَدَثِ کَالْأَرْضِ الْخالِیَةِ مآ أُلْقِىَ فیها مِنْ شَىْ ءٍ قَبِلَتْهُ ...

تربیت دینی

بسم الله الرحمن الرحیم

یکی از نکاتی که در زندگی معصومین ما برجسته و بارز است اهمیت ویژه به تربیت دینی فرزندان است. اصلی مهم، که باعث می شود حسنین علیها السلام در کودکی به پیرمرد وضو گرفتن صحیح را آموزش دهند.

وقتی می دانیم که کودکان ما قرار است نسل آینده این سرزمین را تشکیل دهند و آینده این سرزمین باید از صالحین و صالحات مملو باشد، بیشتر و بهتر اهمیت تربیت دینی کودک را درمی یابیم. گاهی برخی خانواده ها را می بینم که تربیت دینی بچه ها را مخصوص مهدهای کودک و مدارس می دانند و نقشی برای خود در این زمینه نمی بینند. این یکی از غلط ترین کارهای رایج در خانواده هاست. چرا که اولین آموزشگاه برای کودکان محیط خانواده است. وقتی بچه ها از اول می بینند که پدر و مادر تا صدای اذان را شنیدند به نماز می ایستند یا اینکه حتما مقید هستند در مقابل نامحرم برخی مسائل را رعایت کنند یا در ایام ولادت و شهادت ائمه علیهم السلام برنامه های خاصی را تدارک ببینند ، ناخودآگاه این برنامه ها نوعی آموزش برای کودک محسوب می شود.

امام صادق علیه السلام می فرمایند:

‏

ما هنگامى که کودکانمان هفت ساله مى شوند به اندازه اى که طاقت دارند آنان را به انجام نماز و روزه فرمان مى دهیم¹.

بچه هایی رو دیدم که تا صدای اذان را میشنوند به پدر و مادر یادآوری می کنند که نماز بخوانند یا موقع آمدن نامحرم مواظب چادر مادر هستند که کنار نرود.

اما برعکس این موارد هم متاسفانه تاثیرات مخرب فراوانی دارد. مثلا پدر و مادری که خیلی راحت و عادی دروغ میگن یا از حجاب ابراز ناراحتی و شکایت می کنند هم ناخودآگاه باعث می شوند تا بچه ها با مسائل دینی بیگانه باشند.

پیامبر گرامی اسلام می فرمایند:فرزندان خود را گرامى بدارید و خوب تربیتشان کنید تا گناهان شما آمرزیده شود².

ان شاالله که بتونیم فرزندانی صالح برای یاری امام عصر علیه السلام تربیت کنیم.

(دوستان من یه مشکل پیدا کردم ! نمیتونم برای مطالب عکس بذارم!!! راه حلی دارید؟ )

منابع:

1.بحار الانوار(ط-بیروت) ج85 ، ص134: إِنَّا نَأْمُرُ صِبْیَانَنَا بِالصَّلَاةِ وَ الصِّیَامِ مَا أَطَاقُوا مِنْهُ إِذَا کَانُوا أَبْنَاءَ سَبْعِ سِنِین

2.مکارم الأخلاق ص 222: أَکْرِمُوا أَوْلَادَکُمْ وَ أَحْسِنُوا أَدَبَهُمْ یُغْفَرْ لَکُم‏

آسایش زندگی در قناعت

بسم الله الرحمن الرحیم

یکی دیگر از دروسی که از زندگی حضرت زهرا سلام الله علیها و امیرالمومنین علیه السلام می توان گرفت، قناعت آن بزرگواران در زندگی است.

قناعت آن بزرگوار طوری بود که حتی در شب عروسی هم از لباس عروس خود گذشت و آن را به فقیر، هدیه کرد¹.

بارها پیش آمده بود که وقتی حضرت علی علیه السلام به منزل می آمدند، متوجه می شدند که چیزی در خانه موجود نیست و آن بانو چیزی اظهار نکرده بودند که نکند علی علیه السلام نتوانند چیزی برای منزل تهیه کنند و شرمنده شوند.

چقدر ما میتونیم قناعت رو در زندگی هامون جاری کنیم؟

چقدر میتونیم به همسرانمون فشار نیاریم و اون ها رو در مضیقه قرار ندهیم.

چه زندگی هایی که به خاطر همین خواسته های طولانی و بی پایان خانم ها، از هم پاشیده شده. آیا این درسته که ب خواسته های خودمون همسرمون رو مجبور کنیم که مال غیر حلال رو تو زندگی هامون بیاره. و این مال حرام چه اثراتی که بر فرزندان نمی گذارد.

ان شاالله که بتونیم قناعت رو در زندگی هامون حاکم کنیم و آینده ی خودمون و فرزندانمون رو تضمین کنیم.

منبع:

1.نزهة المجالس، ص 28

زندگی آرامش بخش

بسم الله الرحمن الرحیم
یکی دیگر از اصول مهم در زندگی، کسب رضایت همسر است. وقتی زندگی را بر پایه ی رضایت خداوند بنا کنیم، بدست آوردن رضایت همسر هم از اهداف ما خواهد بود.
حتی اگر از جنبه ی الهی و معنوی و سیر و سلوکی هم به این قضیه فکر نکنیم، اگر فقط به فکر آرامش و آسایش و راحتی در زندگی باشیم باز هم این قاعده نتیجه بخش خواهد بود.

 حضرت علی(ع) می‏فرمایند: سوگند به خدا، من زهرا (س) را تا آن زمان که خداوند او را به سوی خود برد، خشمگین نساختم و در هیچ کاری موجب ناخشنودی او نشدم. او نیز هیچ گاه مرا خشمگین نکرد و عملی از او سر نزد تا باعث ناخشنودی من شود¹.

 و همچنین فرمود: هرگاه به چهره او «زهرا(س)» نگاه می‏کردم هر گونه غم و اندوه از من برطرف می‏شد².

وقتی در خانه مایه ی آرامش همسرمون باشیم و محیط خانه محیطی گرم و صمیمی باشد، دیگر نه همسر و نه بچه ها به فضای بیرون از خانه توجه پیدا نمی کنند و زندگی در امنیت کامل سپری خواهد شد.

گاهی به همین راحتی میتونیم ثواب های زیادی رو برای خودمون بخریم.

منابع:

1.سید محمدحسینی شاهرودی، الگوهای رفتاری حضرت زهرا(س)، تربیت فرزند، ص16

2.سید علی حسینی، کرامات و مقامات عرفانی حضرت زهرا(س)، ص44

 

رمز شیرین شدن زندگی

بسم الله الرحمن الرحیم
همونطور که در بحث های گذشته مطرح شد، برای داشتن یک زندگی ایده آل و معنوی نیازمند الگویی علوی و زهرایی هستیم.
ان شاالله از امروز نکاتی از ویژگی زندگی حضرت علی علیه السلام و بانوی عالمیان حضرت زهرا سلام الله علیها رو با هم مرور می کنیم که بتونیم از اونها بصورت کاربردی در زندگی هامون استفاده کنیم.
اولین نکته که یکی از مهمترین اصول زندگی هست احترام در رفتار و گفتار هست. حضرت زهرا سلام الله علیها و حضرت علی علیه السلام همیشه در صحبت کردن با یکدیگر در نهایت احترام و ادب یکدیگر را خطاب می کردند؛ طوریکه حضرت زهرا همسر خود را امیرالمومنین را بهترین شوهر(خیرُ بَعل) صدا می کردند و حضرت امیر علیه السلام نیز ایشان را با تعابیری مثل بهترین زنان امت (خیرُ نساء امت) یا پدر و مادرم به فدایت (بابی انت و امی) صدا می زدند.
همین ارتباطات کلامی تاثیر بسیار زیادی بر بهتر شدن زندگی دارد. وقتی همسر خود را با الفاظی زیبا و عاشقانه صدا کنیم و اجازه وارد شدن هیچ لفظ نامحترمانه ای را به چارچوب خانواده ندهیم، خود به خود بسیاری از مشکلات حل می شود.
همین ارتباطات کلامی حتی تاثیر زیادی روی فرزندان و نحوه ی تعامل آن ها با دیگران دارد.
امام صادق علیه السلام می فرمایند: مؤمن همواره خانواده خود را از دانش و ادب شایسته دست برنمی دارد، تا همه آنان را وارد بهشت کند¹.
ان شاالله که بتونیم با مدد این بزرگواران زندگی هامون رو الهی کنیم.


منبع:
1. مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل ج12، ص201، ح13881: لَا یَزَالُ الْمُؤْمِنُ یُورِثُ أَهْلَ بَیْتِهِ الْعِلْمَ وَ الْأَدَبَ الصَّالِحَ حَتَّى یُدْخِلَهُمُ الْجَنَّةَ [جَمِیعاً]

بهترین الگو

بسم الله الرحمن الرحیم

گاهی وقتی صحبت از الگو بودن امیرالمومنین علیه السلام و حضرت زهرا سلام الله علیها می شود، برخی می گویند مگر همسران ما مثل این دو بزرگوار معصوم هستند که انتظار داشته باشند ما هم برای آن ها بی عیب و نقص باشیم.
این حرف یک مغالطه و بسیار اشتباه است. پاسخ های زیادی به این سوال داده می شود. اما من به چند مورد اکتفا می کنم.
اولا که هر کسی برای آرامش و آسایش زندگی کارهایی رو حاضره انجام بده. حتی اگر مدتی برای او سخت باشه اما اگر بداند که آرامش زندگی اش تضمین می شود، این سختی ها را به جان می خرد. چه برسد به این که بداند بابت خیلی از کارهای او در خانه پاداش های بزرگی خواهد گرفت. امام صادق علیه السلام می فرمایند: هر زنی که به شوهرش مقداری آب دهد، برای او بهتر از عبادت یک سال است که روزهایش روزه باشد و شب هایش عبادت کند . و خداوند به جای هر مقدار آبی که به شوهرش بنوشاند، شهری در بهشت برایش می سازد و شصت گناهش را می آمرزد¹.
همچنین رسول گرامی اسلام می فرمایند: مردى که به  زن خود در خانه کمک کند، خدا ثواب یک سال عبادتی را که روزها روزه باشد و شبها به قیام و نماز ایستاده باشد به او می‌دهد².
ثانیا خوب بودن معمولا خیلی راحت تر از این است که بخواهیم دائما اشتباهات رو جبران کنیم و دائما عذرخواهی کنیم.
ثالثا چطور وقتی الگوی برخی، بازیگران یا ... هستند نمی گویند: مگر شرایط ما کاملا مثل اون فرد هست که مثل او باشیم؟ آیا فقط وقتی پای الگو های مذهبی به بحث باز می شود باید شرایط ما برابر باشد؟ (در حالیکه خیلی از اون بازیگران هم مشکلات عدیده ای دارند و خیلی ها از زندگی های اونها بی خبر هستند)
رابعا اگر ما وظیفه ی خودمون رو به بهترین شکل انجام بدیم، در اکثر موارد (بجز برخی موارد استثنا) همسرمون هم تلاش می کنه که برای ما بهترین باشه. (البته در این مورد برای اینکه یک طرف سرخورده نشه، صحبت کردن دو طرف و هماهنگ بودنشون برای الگو گرفتن از زندگی ائمه علیهم السلام بهترین راه هست)
و آخرین نکته این است که کسی از اعتماد به ائمه علیهم السلام ضرری نکرده، پس اگر بعضی جاها تحمل نداریم یا از سختی ها فرار می کنیم به این فکر کنیم که رضایت حضرت ولی عصر علیهم السلام در این است که زندگی های ما با تبعیت از بهترین الگوها شکل گرفته باشد ، چرا که ما هستیم که قرار است نسل آینده را تربیت کنیم و جامعه ی اسلامی را استحکام ببخشیم.
در پست های بعدی درباره ی سبک زندگی فاطمی و علوی بیشتر صحبت می کنیم.

منابع:
1. وسائل الشیعة، ج 14، ص 123:ما من امراة تسقی زوجها شربة من مآء الا کان خیرا لها من عبادة سنة صیام نهارها وقیام لیلها ویبنی الله لها بکل شربة تسقی زوجها مدینة فی الجنة وغفر لها ستین خطیئة
2. جامع الأخبار ص: 103-102:...مِنْ رَجُلٍ یُعِینُ امْرَأَتَهُ فِی بَیْتِهَا إِلَّا کَانَ لَهُ بِکُلِّ شَعْرَةٍ عَلَى بَدَنِهِ عِبَادَةُ سَنَةٍ- صِیَامٍ نَهَارُهَا وَ قِیَامٍ لَیْلُهَا

زندگی خدایی

بسم الله الرحمن الرحیم

به مناسبت سالروز ازدواج امیرالمومنین و بانوی عالمیان حضرت زهرا سلام الله علیها به سبک زندگی اسلامی با الگوگیری از زندگی این دو بزرگوار می پردازیم.

حضرت رسول صلوات الله علیه هنگامی که روز اول زندگی مشترک این دو بزرگوار به دیدن آن ها رفت، از حضرت علی(علیه‌السلام)  پرسید: همسرت را چگونه یافتی؟ او در جواب عرض کرد: او بهترین یاور است بر اطاعت خدا¹.

اگر فقط همین یک نکته را الگویی برای زندگی هامون قرار بدیم و تصمیم بگیریم اساس زندگی ها رو بر بندگی خدا قرار بدیم هیچ مشکلی در زندگی نخواهیم داشت.
وقتی اساس زندگی بندگی باشه نه توقعی هست، نه اسرافی ، نه بدخلقی، نه خیانتی و نه سایر مشکلات مرسوم.

ان شاالله که بتونیم با تاثیر از الگوهای معصوممون، زندگی هامون رو خدایی کنیم.

منبع:

1.بحار ج 43 ص 117: کیف وجدت اهلک؟ فقال: نعم العون علی طاعة اللَّه

مومنین آینه ی یکدیگر

بسم الله الرحمن الرحیم

صحبت امروزم رو با حدیثی بسیار زیبا و کاربردی از پیامبر مهربانی ها حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم شروع می کنم که می فرمایند: مومن آینه برادرش است زمانی که در او عیبی ببیند، اصلاحش می کند¹.

یکی از نکات مهم در سبک زندگی اسلامی همین توجه به اخلاقیات است. وقتی در جامعه ی اسلامی همه ی مومنین یکدیگر را برادر هم بدانند و سرنوشت تک تک آن ها برای هم مهم باشد، هر کسی دوست دارد که علاوه بر خودش برادران ایمانی اش هم خالص و مومن باشند ، پس با مشاهده ی کوچکترین انحراف یا اشتباهی سریعا به دوست خود تذکر داده و او را از اشتباهش مطلع می کند (البته با رعایت تمامی نکات : در خفا و دوستانه و ...) اگر این حرکت تبدیل به یک فرهنگ شده باشد، دیگر نه جایی برای ناراحتی و دلخوری هست و نه باعث جدایی و قهر می شود، بلکه در چنین وضعیتی دوستان از هم تشکر هم می کنند. به قول شاعر : آینه چون عیب تو بنمود راست    خود شکن، آینه شکستن خطاست².

چقدر خوب می شه ، وقتی با دوستامون صحبت می کنیم به جای اینکه دائم از حرف های هم برداشت منفی کنیم و از هم ناراحت بشیم، کمی به عمق حرف ها و اثرات اون ها فکر کنیم. ما باید کم کم خودمون رو به زندگی با فرهنگ اسلامی عادت بدیم.

منبع:

1. نهج الفصاحه ، حدیث 3102 :المؤمن مرآه أخیه اذا رای فیه عیبا اصلحه

2. مخزن الاسرار، نظامی گنجوی

نوع نگاه به زندگی

بسم الله الرحمن الرحیم

کسی رو می شناسم که دید بسیار زیبایی به زندگی داره. توی زندگی انواع و اقسام مشکلات مالی و خونوادگی رو داره اما همیشه بهترین برخورد رو در مواجهه با اونها به کار میگیره. به خاطر مشکلاتش غمگین و افسرده نمیشه بلکه ارتباطش رو با خدا بیشتر می کنه. هیچ وقت ناراحت و گرفته نمی تونی ببینیش. به نظر من یک مومن واقعیه.

اما برخی با کوچکترین اتفاقی اولین کاری که می کنند میگن ما با خدا قهریم ، اصلا به ما توجه نمی کنه دیگه نماز نمی خونیم و ...

امام علی علیه السلام می فرمایند: هر کس بر خدا توکل کند، دشواری ها برایش آسان می شود¹.

اگر به حکمت خدا اعتقاد داریم و میخواهیم مثل یک مسلمان واقعی زندگی کنیم بهتره در مواجهه با مشکلات به جای غر زدن و قهر کردن با خدا، صبر داشته باشیم و بیشتر به خدا و ائمه متوسل بشیم.

همه چیز بستگی به نگاه ما به زندگی داره ، می تونیم زندگی رو انقدر سخت بگیریم که خودمون و اطرفیانمون دائم زجر بکشیم و میتونیم طوری زندگی کنیم که اصلا دیگران حتی متوجه غم ها و ناراحتی های ما هم نشوند. امام علی علیه السلام می فرمایند: شادی مومن در رخسار او و اندوهش در دل است².

منابع:

1.غرر الحکم، ص 197: مَن توکَّل علی الله ذَلَّت له الصِّعابُ

2.مجموعه رسایل در شرح احادیثی از کافی ج 2 ،ص241 : اَلمُؤمِنُ بَشرُهُ فی وَجِهِهِ وَحُزنُهُ فی قَلبِهِ؛  

صدقه دادن فقر را می بَرد

بسم الله الرحمن الرحیم

شخصی رو می شناختم که در بازار تره بار کار می کرد، خانه ای کاهگلی داشت و وضعیت مالی خیلی مناسبی نداشت، اما بسیار دست و دلباز و مومن بود. با وجود چنین وضعیتی اما هر سال برای چند دختر یتیم جهیزیه تهیه می کرد. می گفت نمیتونم ببینم که این دخترها به خاطر نداشتن جهیزیه در خانه بمانند اما به جای آن من دیوارهای خانه م را سفید کنم. خانه ای که همیشگی نیست که نیازی به رنگ شدن نداره...

واقعا چند نفر ما همچین خصلتی رو داریم؟ چقدر حاضریم از خوشی خودمون بزنیم و به جای آن دل دیگران را شاد کنیم؟

امام باقر علیه السلام می فرمایند:

کار خیر و صدقه، فقر را مى‏ بَرند، بر عمر مى‏ افزایند و هفتاد مرگ بد را از صاحب خود دور مى‏ کنند¹.

در سبک زندگی اسلامی ، مومنین فقط به پر کردن شکم های خود نیستند و فقط به خانواده ی خود فکر نمی کنند، بلکه زندگی همه برای آن ها ارزشمند است و ناراحتی دیگران باعث نگرانی ایشان خواهد شد.

یکی از کارهایی که خوب است از کودکی به بچه ها بیاموزیم صدقه دادن است. خوب است که بچه ها با این ویژگی بزرگ شوند و در زندگی سخاوت مند باشند.

منبع:

1. من لا یحضره الفقیه ج 2 ، ص 66: اَلبِرُّ وَ الصَّدَقَةُ یَنفیانِ الفَقرَ وَ یَزیدانِ فِى العُمرِ وَ یَدفَعانِ عَن صاحِبِهِما سَبعینَ میتَةَ سوءٍ

تفاوت قانع و خسیس

بسم الله الرحمن الرحیم
در ادامه ی پست قبل به نظرم رسید شاید بهتر باشد مرزبندی برای انسان های قانع و انسان های خسیس تعیین کنیم تا این دو گروه را باهم اشتباه نگیریم یا اینکه در قناعت دچار زیاده روی نشویم و از مقصد اصلی دور نشویم.
یکی از اصلی ترین تفاوت های هر ویژگی اخلاقی خوب و بد شاید در نیت ها باشد. مثلا اگر فردی به خاطر رضایت خدا از خرج کردن بیهوده بپرهیزد، این یک ویژگی مثبت و حسنه برای او حساب می شود، اما اگر همان فرد به نیت های دنیایی و غیر خدایی به ذخیره ی اموالش بپردازد و آن ها را خرج نکند و در این خرج نکردن هم زیاده روی کند این یک ویژگی منفی و دارای تبعات بدی برای او خواهد بود.
کسی که برای رضایت خدا قناعت می ورزد، اگر ببیند که یکی از بنده های خدا در تنگنا قرار دارد به یاری او می شتابد در حالیکه فرد خسیس می گوید این پول را برای خودم هم خرج نمی کنم چه برسد به دیگران!
امام صادق علیه السلام می فرمایند: حریص از دو خصلت محروم شده و در نتیجه دو خصلت را با خود دارد: از قناعت محروم است و در نتیجه آسایش را از دست داده است، از راضى بودن محروم است و در نتیجه یقین را از دست داده است¹.
قناعت نشان دهنده ی بزرگی روح فرد است که به راحتی از آرزوهای دنیایی برای رسیدن به هدفی متعالی دست می کشد در حالیکه خساست نشان دهنده ی کوچکی روح فردی است که نمی تواند از اموالش حتی برای راحتی خودش هم استفاده کند.
امام حسن علیه السلام می فرمایند:
بخل آن است که آدمى آنچه را بخشیده است، تلف و آنچه را نگه داشته شرف بپندارد².


منابع:
1. غررالحکم، ج3، ص330، ح 4634:  حُرِمَ الحَریصُ خَصلَتَینِ وَلَزِمَتهُ خَصلَتانِ: حُرِمَ القَناعَةَ فَافتَقَدَ الرّاحَةَ وَحُرِمَ الرِّضا فَافتَقَدَ الیَقینَ 
2.بحار الانوار(ط-بیروت) ج 71 ، ص 417: اَلبُخلُ أن یَرَى الرَّجُلُ ما أنفَقَهُ تَلَفاً و ما أمسَکَهُ شَرَفاً.
     

فرهنگ مصرف گرایی

بسم الله الرحمن الرحیم

از مظاهر فرهنگ غلط غربی که بسیار هم در ایران رواج پیدا کرده ، مصرف گرایی است.

گاهی به بهانه عوض کردن وسایلی که مدل های جدیدتر آن در بازار آمده ، گاهی به بهانه ی تِم تولد، گاهی به بهانه ی عروسی مجلل و ... چنان نیاز کاذبی در فرد بوجود می آید که فکر می کند اگر این لوازم را نداشته باشد بدبخت ترین فرد دنیاست و متاسفانه تبلیغات به این روند دامن می زنند.

گاهی آن چنان چشم و هم چشمی هایی رخ می دهد که خانواده زیر بار قرض می رود و مجبور به پرداخت هزینه های هنگفتی می شود که می توان با آن خرج عروسی یک زوج بی بضاعت را متقبل شد.

گاهی این چشم و هم چشمی ها به جایی می رسد که باعث خراب شدن یک زندگی خواهند شد.

در سبک زندگی اسلامی ، اهمیت زیادی به قناعت داده شده.

امام علی علیه السلام می فرمایند: هر کس به مقدار کفایت، قناعت کند، آسایش مى‏ یابد و براى خویش زمینه گشایش فراهم مى ‏کند¹.

وقتی فرد با قناعت زندگی می کند و خود را درگیر انواع مد و چشم و هم چشمی نمی کند با خیالی راحت به زندگی خود ادامه می دهد و فرزندان هم در این خانه یاد می گیرند که چطور در زندگی آینده خود، به راحتی زندگی کنند.

وقتی فرد، در زندگی قناعت می کند، راحت تر هم می تواند به دیگران ببخشد.

چه خوب می شد می توانستیم روحیه های اسلامی را در خود تقویت کنیم تا جامعه ای ایده آل داشته باشیم.

منبع:

1. نهج البلاغه(صبحی صالح) ص 540 ، حکمت  371: مَنِ اقتَصَرَ عَلى بُلغَةِ الکَفافِ فَقَدِ انتَظَمَ الراحَةَ وَ تَبَوَّأَ خَفضَ الدَّعَةِ

دروغ، کلید گناهان

بسم الله الرحمن الرحیم

یکی از معضلاتی که جامعه ی امروز به آن دچار شده ، دروغگویی است. برخی برای معمولی ترین قضایای روزانه هم به راحتی دروغ می گویند. سنّ و منصب خاصی هم در آن موضوعیت ندارد ؛ چرا که از هر سنّی و با هر شغل و منصبی افراد به این کار مشغول هستند از بچه های کوچک گرفته تا بقّال و غصاب و برخی چهره های معروف سیاسی! و بدترین وجه این قضیه این است که اینجا کشوری اسلامی است و نباید این امور در آن عادی باشد.

مردى به رسول خدا صلى الله علیه و آله عرض کرد: به من اخلاقى بیاموزید که خیر دنیا و آخرت در آن جمع باشد، حضرت فرمودند: دروغ نگو¹.

وقتی خیر دنیا و آخرت در این است که این صفت رذیله ترک شود، چرا برخی از ما به راحتی و برای هر کار کوچک و بی ارزشی دست به دامن دروغگویی شویم!

امام سجاد علیه السلام می فرمایند:
از دروغ کوچک و بزرگش، جدّى و شوخیش بپرهیزید، زیرا انسان هرگاه در چیز کوچک دروغ بگوید، به گفتن دروغ بزرگ نیز جرئت پیدا مى کند².

در سبک زندگی اسلامی، یک مسلمان هیچگاه دروغ نمی گوید؛ حتی اگر به ضررش باشد چرا که در این صورت است که در راحتی زندگی می کند و به مدینه ی فاضله دست پیدا می کند. اگر همه ی ما به احکام الهی دل بسپریم و با جان و دل آن ها را دعایت کنیم، خواهیم دید که کشور ما به همان مدینه فاضله ای که همه در آرزوی آن هستند تبدیل خواهد شد.

منابع:

1.بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 69  ، ص 262، ح 43: أَنَّ رَجُلًا أَتَى سَیِّدَنَا رَسُولَ اللَّهِ صلى الله علیه و آله فَقَالَ یَا رَسُولَ اللَّهِ عَلِّمْنِی خُلُقاً یَجْمَعُ لِی خَیْرَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ فَقَالَ لَا تَکْذِب‏

2.تحف العقول ص 278: اِتَّقُوا الکَذِبَ الصَّغیرَ مِنهُ وَ الکَبیرَ، فى کُلِّ جِدٍّ وَ هَزلٍ فَإِنَّ الرَّجُلَ إِذا کَذِبَ فِى الصَّغیرِ اجتَرَأَ عَلَى الکَبیرِ

تعلقات دنیا

بسم الله الرحمن الرحیم

گاهی طوری در دنیا غرق می شویم که اصلا هدف اصلی از بودن در این دنیا رو فراموش می کنیم.

طوری برای کار کردن و پول درآوردن اهمیت قائل می شیم که انگار اصلا فراموش کردیم که روزی دهنده خداست.

گاهی طوری خرید برخی کالاها و اجناس ارزش شمرده میشه که انگار نه انگار قراره یه روزی همه ی این ها رو همینجا تو همین دنیا بگذاریم و بریم.

این روزها اینقدر میهمانی های پر زرق و برق و رسم و رسوم های جدید می بینیم که انگار نه انگار ما در این دنیا وظایف دیگری هم داریم.

واقعا چرا اینقدر دل به دنیا بسته ایم؟

امام علی علیه السلام می فرمایند:
دل بستگى به دنیا، عقل را فاسد مى ‏کند، قلب را از شنیدن حکمت ناتوان مى ‏سازد و باعث عذاب دردناک مى ‏شود¹.

اگر بیشتر به مرگ فکر کنیم این دلبستگی ها به دنیا هم کمتر می شود. گاهی برخی رو میبینم که خیلی دنیا رو جدی گرفتند و فکر می کنند ک اگر فلان وسیله ی جدید را نخرند خسر الدنیا و الاخره خواهند شد.

امام صادق علیه السلام می فرمایند:

حب و علاقه به دنیا منشاء هر گناهی است².

باید بتونیم از دنیا به اندازه ی نیاز استفاده کنیم و برای خودمون نیاز کاذب درست نکنیم. نکند که همین نیازهای کاذب باعث ورود اموال غیر حلال به خانه ها شود. نکند که طوری زندگی کنیم که در قیامت حتی جواب اموال حلال رو هم نتونیم بدیم.

منابع:

1.مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل ج 12 ، ص41: حُبُّ الدُّنیا یُفسِدُ العَقلَ وَ یُصِمُّ القَلبَ عَن سَماعِ الحِکمَةِ وَ یوجِبُ اَلیمَ العِقابِ

2.اصول کافی،ج 5 ،ص 231: حب الدنیا راس کل خطیئة

کنکور زندگی

بسم الله الرحمن الرحیم

یه عده از کنکوری های امسال خیلی ناراحت بودند و می گفتند اصلا فکر نمی کردیم که فرصت یک ساله ای که برای درس خوندن داشتیم اینقدر زود تموم بشه. فکر می کردیم یکسال خیلی زیاد و هنوز وقت داریم اما تا چشم بر هم گذاشتیم، این یکسال هم گذشت.

دقیقا مثل بعضی از ما که فکر می کنیم فرصت زندگی خیلی زیاده و حالا حالاها وقت داریم و هر روز تلاش کردن، برای پر کردن سبد آخرت رو به روز بعد موکول می کنیم، غافل از اینکه تا چشم به هم بزنیم عمر هم تموم شده و نه تلاشی برای آخرت کردیم و نه آذوقه ای جمع کردیم و نه تلاشی برای آمدن امام عصرمان کردیم.

پیامبر گرامی اسلام می فرمایند:

انسان، در روز قیامت، قدم از قدم برنمى ‏دارد، مگر آن که از چهار چیز پرسیده مى‏ شود: از عمرش که چگونه گذرانده است، از جوانى‏ اش که چگونه سپرى کرده، از ثروتش که از کجا به دست آورده و چگونه خرج کرده است و از دوستى ما اهل بیت [پیامبر صلى‏ الله ‏علیه ‏و ‏آله]¹.

چرا طوری رفتار نکنیم که اگر از ما پرسیدند عمر خود را چگونه گذراندید بتوانیم پاسخی مناسب بدهیم و بگوییم عمر خود را در راه تلاش برای بیرون آوردن امام عصر خود از دوران غیبت ، صرف کردیم.

کاش در کنکور زندگی قبول شویم...

منبع:

1.
امالی(صدوق) ص39 - خصال ج1 ، ص 253، ح 125: لا تَزولُ قَدَما عَبدٍ یَومَ القیامَةِ حَتّى یُساَ لَ عَن اَربَعٍ عَن عُمُرِهِ فیما اَفناهُ وَ عَن شَبابِهِ فیما اَبلاهُ وَ عَن مالِهِ مِن اَینَ اَ کتَسَبَهُ وَ فیما اَ نفَقَهُ وَ عَن حُبِّنا اَهلَ البَیتِ

چه کنیم که اخلاص داشته باشیم؟

بسم الله الرحمن الرحیم

برای این که بدانیم چگونه اخلاص داشته باشیم بهتر است اول به معنی و مفهوم آن بپردازیم. اخلاص یعنی ضد ریا یعنی کاری کاملا برای خدا و به دور از جلب توجه دیگران باشد.

پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و اله و سلم می فرمایند:

به وسیله حقیقت اخلاص است که درجات مؤمنین بر یکدیگر برتری و رفعت پیدا می‌کنند¹. 

 یکی از بهترین کارها برای داشتن اخلاص ، دوری از ریا و توجه دائمی به خداست. اینکه هر کاری می کنیم خالصانه برای خدا باشد. و این جا باز هم به مرحله ای از درک حضور می رسیم؛ اینکه دائم و لحظه به لحظه خودمون رو در محضر خدا ببینیم. شاید اول کار سخت باشد اما کم کم با توجه ، این کار تبدیل به ملکه ی ذهنی خواهد شد. وقتی به نتیجه ی این سختی ها فکر کنیم همه ی آن ها برای ما شیرین و دلچسب خواهد شد.

شهید مطهری درباره ی حاج میرزا علی آقای شیرازی اصفهانی، این استاد بزرگ می نویسد: هر وقت به قم می آمد، علمای طراز اول قم با اصرار از او می خواستند که منبر برود و موعظه کند. منبرش بیش از آن که « قال» باشد « حال» بود. از امامت جماعت پرهیز داشت. سالی در ماه مبارک رمضان با اصرار زیاد او را وادار کردند که آن ماه در مدرسه ی صدر اصفهان اقامه ی جماعت کند. با این که مرتب نمی آمد و قید منظم آمدن سر ساعت معین را تحمل نمی کرد، جمعیت بی سابقه ای برای اقتدا شرکت کردند. شنیدم که جماعت های اطراف خلوت شد، او هم دیگر ادامه نداد².

انسان های بزرگ، طوری با اخلاص رفتار می کنند که حتی تحمل شهرت نزد مردم را هم ندارند.

ان شاالله که بتونیم همه ی اعمالمون رو خالص کنیم تا دست خالی از این دنیا نرویم و لیاقت دیدار امام زمان علیه السلام را پیدا کنیم.

منابع:

1.میزان‌الحکمة، ج 3، ص 57: بِالاِخلاصِ یتفاضَلُ مراتِبُ المؤمنین.
2.سیری در نهج البلاغه، شهید مطهری، ص 12، مقدمه.

آیا در کارهامون اخلاص داریم؟

بسم الله الرحمن الرحیم

نمیدونم تا حالا براتون پیش اومده که با خودتون فکر کنید اون افرادی که لیاقت زیارت امام زمان علیه السلام نصیبشون شده، چه ویژگی ها و معیارهایی داشتند؟ برای من این سوال زیاد پیش میاد. اتفاقا زیاد هم به دنبال جوابش می گردم ...
یکی از جواب های اساسی این سوال داشتن اخلاص هست.
گاهی با خودمون فکر می کنیم ما که اینهمه عمل خوب تو کارنامه ی اعمالمون هست پس چرا امام زمان ارواحنا فداه به ما سر نمی زنند؟
 اما اگه خودمون به تنهایی بهش فکر کنیم و ببینیم آیا واقعا همه ی نماز هامون همه ی روزه هامون، همه ی افعال و کردارمون فقط و فقط برای خدا بوده یا اینکه نه غیر از خدا به خیلی چیزهای دیگه هم فکر می کردیم؟
شاید گاهی دست کسی رو گرفتیم برای اینکه بهمون بگن چه آدم نیکوکاریه
شاید گاهی نمازی که خوندیم برای این بوده که بهمون بگن خوش به حالش عجب نمازی میخونه
شاید کار خیری کردیم که فقط خودمون ازش خبر داشتیم اما یه جا شروع کردیم به تعریف و تمجید از خودمون و تعریف کردیم که چه کارهای خیری که ما نکردیم...
و معنی همه ی این شایدها، نداشتن اخلاص هست.
امام صادق علیه السلام می فرمایند:
بزرگترین پاداش را آن عبادتی داراست که در خفا و نهان انجام گیرد¹.
اگه خدا بخواد به پرونده ی اعمالمون نگاه کنه با این وجود چیزی برامون باقی نمی مونه و فقط باید بگیم که : الهی عاملنا بفضلک و لاتُعاملنا بعدلک


برای خوندن داستان تشرفات خدمت امام زمان علیه السلام اینجا رو کلیک کنید.
منبع:
1.قرب‌الاسناد، ص 94:  اَعظمُ العباداتِ اَجراً أخفاها. 

ویژگی های دختران مومن

بسم الله الرحمن الرحیم

مطلبی که مدتی هست ذهن من را به خود مشغول کرده این است که دختران مومن چه ویژگی هایی باید داشته باشد؟

امیرالمومنین علی علیه السلام می فرمایند:

دختران مومن سه ویژگی دارند که برای زنان خوب و برای مردان بد است:
* ﺍﻭﻝ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻣﺘﮑﺒﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
* ﺩﯾﮕﺮ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺗﺮﺳﻮ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
* ﻭ ﺳﻮﻡ ﻫﻢ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﺨﯿﻞ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
ﺍﻣﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻣﺘﮑﺒﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﯾﻌﻨﯽ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻧﺎﻣﺤﺮﻡ ﺑﺎ ﻗﺎﻃﻌﯿﺖ ﻭ ﺗﺮﺷﺮﻭﯾﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻥ ﺑﺎ ﻋﺸﻮﻩ ﻭ ﺗﺒﺴﻢ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺗﺤﺮﯾﮏ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﺑﭙﺮﻫﯿﺰﻧﺪ.
ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﺯ ﺗﺮﺱ ﻫﻢ ﺗﺮﺱ ﺍﺯ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮﺩﻥ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺑﺎ ﺷﺨﺼﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻧﺎﻣﺤﺮﻡ ﺩﺍﺭﺩ.
ﺍﻣﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﺨﯿﻞ ﺑﺎﺷﺪ ﯾﻌﻨﯽ ﺩﺭ ﺣﻔﻆ ﻣﺎل ﺧﻮﺩ ﻭ ﺷﻮﻫﺮ،ﮐﻤﺎﻝ ﺩﻗﺖ ﻭ ﻭﺳﻮﺍﺱ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺮﺝ ﺩﻫﺪ ﻭ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺩﺍﺭ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﻫﻤﺴﺮ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﺷﺪ¹.

اگر دختر خانم های محترم این ویژگی ها را رعایت کنند بسیاری از ناهنجاری هایی که این روزها شاهد هستیم اصلا اتفاق نمی افتند.

گاهی برخی دختر خانم ها برای هزار تومن تخفیف با چنان ناز و عشوه ای صحبت می کنند که اصلا در شأن یک دختر شیعه نیست.

در قرآن هم خداوند خطاب به بانوان می فرمایند: اگر تقوا پیشه ‏اید پس به نرمى و کرشمه سخن نگویید تا (مبادا) آن که در دلش بیمارى است طمعى پیدا کند، و نیکو و شایسته سخن بگویید².

اگر فرزندانمون رو از همین حالا با تربیت صحیح اسلامی پرورش دهیم ، ان شاالله در آینده نگران سلامت ایمانشان نخواهیم بود.

منابع:

1. ﻧﻬﺞ ﺍﻟﺒﻼ‌ﻏﻪ ﻓﯿﺾ ﺍﻻ‌ﺳﻼ‌ﻡ-ﺣﮑﻤﺖ۲۶۶،ﺹ۱۱۹۱

2.سوره احزاب، آیه 32، ... إِنِ اتَّقَیْتُنَّ فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الَّذِی فِی قَلْبِهِ مَرَضٌ وَ قُلْنَ قَوْلاً مَعْرُوفاً

اموات حسرت چه چیزی را میخورند؟

بسم الله الرحمن الرحیم

یکی از اسامی قیامت یوم الحسرة است که زیاد در روایات و سخنرانی ها شنیده ایم، اما دقیقا نمیدانیم که از چه چیزهایی بیشتر حسرت می خوریم. شاید اگر بدانیم که در آن روز از چه چیزهایی حسرت میخوریم در آن موارد بیشتر دقت کنیم.

یکی از جاهایی که انسان ها خیلی حسرت می خورند در این روایت زیبا آمده است:

پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم می فرمایند:

هیچ شبی نیست مگر آنکه فرشته مرگ ، جناب عزرائیل علیه السلام به اهل قبر ندا می دهد و از آن ها می پرسد که شما بعد از دیدن مرگ و سختی هایش به چه کسی غبطه می خورید؟ آن ها می گویند: به مومنان در مساجد غبطه می خوریم! زیرا آن ها نماز می خوانند و ما نمی خوانیم¹.

البته مساجد در این دوره اهمیت بسیار زیادی دارد و دشمن ما هم همین را فهمیده که تمام تلاش خود را در راستای دور کردن جوانان از مساجد، انجام می دهد. مساجد در صدر اسلام محل اجتماع مسلمین بود ، از کلاس های درس گرفته تا محل قضاوت بین مسلمین تا محل تجمع سپاهیان و سامان دهی نیروها..

اگر امروز هم ما هنوز در مساجد به کارهای مهم بپردازیم، مطمئنا از برکات فراوان آن بهره خواهیم برد.

چقدر خوب است که بچه ها را از کودکی با مسجد آشنا کنیم تا در بزرگسالی هم از مسجد فراری نباشند. که اگر اینطور باشد هم برکت در کارهای آن ها خواهد بود و هم در یوم الحسرة، نارحت و نگران نخواهند بود.

امام خمینی می فرمودند:

ای ملت! مسجدهای خودتان را حفظ کنید. ای روشنفکران! مسجدها را حفظ کنید. روشن فکر غربی نباشید. روشن فکر وارداتی نباشید... مساجد را حفظ کنید تا این نهضت به ثمر برسد؛ تا مملکت شما نجات پیدا کند. خداوند ان شاالله این مساجد را برای ما حفظ کند². 

منابع:

1. ارشاد القلوب الی الصواب، ج 1، ص 53: ما مِن یَومٍ إلاّ و مَلَکٌ یُنادی فِی‌المَقابِر: مَن تَغبِطونَ؟ فَیقولونَ: «أهلَ المَساجِدِ؛ یُصَلّونَ و لا نَقدِرُ و یصومُونَ و لا نَقدِرُ و...

2.صحیفه امام، ج 8، ص 60